Isogashii.

Tsugi no komaasharu de toire ni ikou.

kyaaah!... literally means: I'll go to the bathroom when the next commercial comes on. Tsugi means "next", komaasharu means "commercial", toire means "toilet" and ikou the volitional form ofthe verb "iku means (to go)"... mada mada da ne.. I'm taking japanese classes next month, and im so excited. But sadly i'd be more busy than ever. tsk tsk tsk..

Bakamono

Wala namang interesanteng pangyayari ang nangyari ngayon, ganun pa rin.. nakutunganga sa harap ng monitor, nagbablog at higit sa lahat nakikipag-chat sa kung kani-kaninong tao. Yup, tao po ang ka chat ko at di po hayop. Bakit sinabi ko ba na hayop. Anyway, naiinis lang ako sa pabalik balik na tugtog na pinapatugtog ng isang babae na nasa harap ng monitor. Ay, Ako pala yun noh, e anong paki mo, e sa gusto kong ipost na ako yung babaeng yun. Hay, Mainit ang ulo ko ngayon, at ewan ko kung bakit. Ikaw alam mo? at tsaka kung kanino ako galit? wala lang, di ko pwedeng sabihin, tsaka wala ka naman sigurong mapapala kung sasabihin ko kung sino. Bakit, kaano-ano ba kita? At sino ka ba sa tingin mo?

ahihihih.. ang sama ko T_T patawad po.. baliw moment ko lang po to.

Ayokong magalit. Tsaka mahirap pag ako'y magalit at ginalit. Kaya as much as possible, nagpipigil ako. Tsaka mahirap ring magpigil pag galit ka.

I'm tired, bored and sleepy as the weather continuously cries over and over . My mind is drifting aimlessly as this boring day strives to be as boring as ever. Kahapon, kakatapos ko lang iset-up ang laptop ng uncle ko pati na rin ang bluetooth nya sa N70 nya. *sigh. though hindi naman nakakapagod mag set up, ang nakakapagod lang ay ang bumiyahe ng pagka layo layo para iset-up lang ang laptop. Then punta kami kahapon sa SSS, nagbabad ang uncle at mama ko sa loob ng government building for about an hour para magbayad ng tax ng OFW. Medyo na bored rin ako sa kakahintay sa kanila habang bitbit ko yung laptop, so i decided na lumabas na lang muna and pave my way out from that mundane establishment, then maghanap ng loading station for my globe sim, yep! my globe sim, nagamit ko rin kasi walang available na 25pesos na pang load for sun, 15 pesos lang naman e so hindi masakit sa bulsa. Then may nahanap akong isang japanese restaurant, unfortunately, close pa xa, open lang xa during lunch time and hapon, same ata schedule nung isang resto sa marfori. Di ko nakuha ang name ng resto kasi di ako marunong magbasa ng kanji characters pati na hiragana at katagana, well konti lang. Kita naman sa labas ang itsura ng resto, maliit lang sya, tsaka siguro masarap ang food dun.

*sigh.. wala lang.. ka chat ko ngayon si steven. Pinagmamalaki ang bagong OS nya na MAC. Cute yung OS nya. Eto oh :
yan po yung OS nya, cute no? pero mas cute linux ko. anyway, speaking of LINUX and OS. DiniDL ko yung Adobe, ayaw kasi mag open ng mga PDF files ko e. tsaka na ban ako sa gendou, kasi over flooding raw ako at nagkaka error everytime na may diniDL ako dahil sa lintik ko na DAP.

*sigh.. kung mayaman lang sana ako, di na sana ako kumakayod ng ganito, tsaka di naman ako ganun ka tanga na i-blame sa gobyerno o sa pangulo yung problema ko e, kasi di naman sila yung kumakayod para mabuhay ako kundi ang sarili ko lamang. Tsaka kung mayaman lang sana ako, e di nagbabakasyon na ako sa abroad, tsaka kung mayaman naman ako, baka pagnakawan naman ako ng masasamang tao, at di makatulog nang mahimbing pag gabi kasi baka may magtangka sa buhay ko at agawin ang kayamanan ko.

A Day at OKONOMIYAKI...

I spend hours of waiting for my uncle’s reply only to find out that the laptop im going to use is unavailable, so I checked out of the place then go immediately at claveria infront of city triangle near Ateneo de Davao university. That was eleven o’clock in the morning, haven’t eaten my breakfast and it’s just an hour before lunch, and hell I was really hungry plus I didn’t take my medicine. Pupunta pa sana ako sa Sasa, panacan eh kaso di pa nagtetext uncle ko e. so might as well pupunta na lang kami sa mansion para ihatid ang hiniram ko na manga [Genshiken and Tsubasa Chronicles] at panga ni Stephen, and lucky for us, nandun sila, so mingle at talk talk protion muna kami nila Stephen dun sa mansion, topic was from anime series na comedy to ecchi, then sa YGO cards to mga kanta para kay marcel at mudsi. Then nagugutom na talaga si marcel so we decided to go to okonomiyaki! And weee!!! After oh so many, months na di ako nakapunta ng okono at last, the long wait is over. OH MY OH MY OH MY!!!! My ice cream tempura madness is rising!!! Ang sarap talaga nun!! Then usap usap kami nila marcel at stphen about AAP and some other stuffs, then biglang dumating si jayjay from exam, mukhang exhausted and pretty much tired from doing something, parang galing sa marathon. Then dumating din si zhel, kasama si Dinah at si Lester, kakainggit ng sweetness nila. *sigh. Well anyway, hahaha, bully mode kami ni zhel, marcel at jayjay kay Stephen, este stephie sexy, nakakatawa siya, napipikon na talaga. Then napunta usapan namin sa frogs and roaches, ahehehehe [nervous laughter] ewwwywawk!! BUMALIKTAD BIGLA ANG TIYAN KO. So order pa ng isang ice cream tempura. Sa totoo lang gutom pa ako. So nag siuwian na lahat ng tao , naiwan lang sila Dinah at Lester, si marcel bumalik sa school para kumuha ng permit, si zhel umuwi na, kami naman ni jayjay, sabay kami papuntang SM para tumingin tingin ng Bluetooth device para bibilhin ko bukas para maiset up ko na ang Bluetooth ng laptop. Daan muna kami ng karl’s kasi bibili pa ako ng cookies and cream na cake na sa pag aakala ko ay P60 lang , e yun pala it cost around P80 na, wow! Ang bilis ng price increase mabuti na lang may dala akong pera nun. Then nag meet ulit kami ng mom ni jayjay, then sabi ko “tita alis na ako, cge po. Babye” then umalis na ako na para bang nahihilo. Di ko masydong makaya nagtaxi talaga ako. Dun muntik na akong dumuwal mabuti na lang may kendi at naibsan ng konti ang masama kong pakiramdam.

Natsukashii... yare yare.

*sigh.. i dunno why.. but i feel a bit sad. Siguro sa pagiging EMO ng mga tao ngayon sa YM. Pero ganun pa man, i don't know why, i dont know how but the feeling is so familiar, natsukashii!!!. Ayokong bumalik sa dati na pa emo emo, kahit sa YM dala ko ang pagiging EMO. Hindi naman siguro masama ang pagiging EMO, pero ang masakit lang di ka pinapansin ng taong nagtatanim ka ng tampo. Ganun ako noon, nilulubog ang sarili sa malulungkot na kanta at kadalasa'y umiiyak. kunwari'y kaya mo pero pag di ka nakaharap sa mga taong nakapalibot sayo, hayo't nandun ka sa iisang sulot, nagmumok-mok at umiiyak na para bang di mo malaman anong gagawin mo. Pero at last, im out from that gloomy environment, i guess i've learned not to expect too much from what i've been giving, i've learned my lesson. Pero i have nothing against anyone. Di ri ako galit, nagtatampo lang, siguro one day maiintindihan nyo rin ang ganung pakiramdam but for now enjoy life muna.

PS: Next time.. i'll post something in nihonggo para di nyo masyadong maintindihan.

kotoba

Half the world is composed of people who have something to say and can't,
and the other half who have nothing to say and keep on saying it.
- Robert Frost.

La Toscana

February 24 , 1 day before tita’s birthday, that was Saturday, nasa Ateneo de Davao University ako with jayjay, pinuntahan namin ang webteam and at last na meet ko na rin si steven, napatulala sya at ngumiti habang pinapakilala ako ni jayjay, medyo natatawa ako sa reaction niya kasi di ganun ugali niya pagka-chat ko xa. Maingay at madaldal xa pagdating sa YM, ewan ko ba kung bakit ganun yun kung bakit tumahimik bigla at di gaanong umiimik. Fast forward, sinamahan ko sa misa si jayjay, pero yun nga na late kami sa misa kasi dumaan pa kasi kami sa office pero okey lang at least na meet ko sila pero sa nanghihinyang din kasi na late tong kasama ko. Feeling uneasy and dizzy pinaupo ako malapit sa bench na malapit sa dingding at dun I tilt my head knowing na nahihilo pa rin ako [laagan man gud] then comes a time na natapos na ang misa, I was feeling kinda ok palapit na kami sa church at nagsisilabasan na mga tao mula sa loob ng simbahan when suddenly nakita ko parents ni jayjay, nakatayo few steps away from me si tita tetet [mommy niya] kasama si lola nene [lola niya], nineneyrebos kung baga akong nakatingin at sinalubong ng ngiti with a low bow si tita at si lola kasi dalawang beses pa lang kami nag meet ni tita tetet at lola nene 1st was sa memorial next is February 24 sa addu. Then nag smile lang si tita tetet habang nagsalita si lola nene: “ Pansin ko iha pumayat ka kesa nung una tayong nagkita.” Sabi ko naman: “ Naku! Salamat po!” [ning saka gud sa langit akong kalag ato na time] then biglang dumating si tito joby, dad ni jayjay; “ oh iha, nagpaalam ka na sa daddy mo?” sabi ko naman: “ opo tapos napo” then off we go para pumunta sa isang restaurant malapit sa Davao doctors hospital. Isang Italian restaurant [la Toscana] kasi dun icecelebrate ng advance birthday celebration ni tita tetet. Nauna na kami dun then sabi ni jayjay: “order kana jan, wag ka na mahiya sila magbabayad”

TO jayjay: “ jay, wala akong kamalay malay about Italian food maliban sa pasta at putanesca at lasagna.. ahehhehe.. kaya ikaw pinaorder ko, maliban lang sa isa.. yung tonkatsu sa Japanese, breaded pork naman sa English, pero in Italian, yung karugtong lang yung alam ko e.. yung MILINESE… yun lang yung naalala ko.

Matapos umorder dumating na yung hinihintay namin, ang pinsan ni jayjay si ate wey at ang asawa nya si kuya ricky [wow!! Memorize ko!], at si lola poy. Ayun, interview moment with kuya ricky habang si jayjay busy sa kabila, hahahah!! Gusto ko na talagang tumawa ng malakas. Tsaka napakasaya kausap si lola poy, pinagtutulungan nga xa ng buong pamilya e in a funny way.. after ng kain galore, alis na kami, then bago umuwi si lola poy , hinug and kiss niya ako. [wow! Kinikilig ako, I dunno why] tsaka inihatid ako ng parents ni jayjay sa mismong bahay namin.

Kung susumahin ang buong araw ko, isa lang masasabi ko. GRABEH ang saya, knowing na ngayon lang ulit ako naging masaya ng ganito and yet I feel so blessed knowing half of his family much more to that mas blessed ako at nakilala ko xa.

Far Away

a song that contains all of the things i wanted to say to you.

http://http://blog.orgday.org/2006/05/24/my-sassy-girl/

"Far Away"

This time, This place

Misused, Mistakes

Too long, Too late

Who was I to make you wait

Just one chance

Just one breath

Just in case there's just one left

'Cause you know

you know, you know

[CHORUS]

That I love you

I have loved you all along

And I miss you

Been far away for far too long

I keep dreaming

you'll be with me

and you'll never go

Stop breathing if

I don't see you anymore

On my knees, I'll ask

Last chance for one last dance

'Cause with you, I'd withstand

All of hell to hold your hand

I'd give it allI'd give for us

Give anything but I won't give up

'Cause you know,you know, you know

[CHORUS]

So far away

Been far away for far too long

So far away

Been far away for far too long

But you know, you know, you know

I wanted

I wanted you to stay

'Cause I needed

I need to hear you say

That I love you

I have loved you all along

And I forgive you

For being away for far too long

So keep breathing

'Cause I'm not leaving you anymore

Believe it

Hold on to me and, never let me go

Keep breathing

'Cause I'm not leaving you anymore

Believe it

Hold on to me and, never let me go

Keep breathing

Hold on to me and, never let me go

Keep breathing

Hold on to me and, never let me go